Tag: Leven met ADD
-
Kan je niet wat blijer doen
‘Kan je niet eens wat blijer doen’ snauwde de leraar tegen me. Niet: ‘waar worstel je mee’ of ‘kunnen we je ergens mee helpen.’ Nee, het feit dat ik vrijwel altijd somber was in de klas was maar vervelend. ‘Je bent ons tot last’ was wat ik hoorde. Ik zat in groep vijf en begon…
-
Dagboek van een ADDer: mijn thee is altijd koud.
Over leven met ADD, koude thee en hoe een eierwekker je leven kan veranderen.
-
Dagboek van een ADDer: Jezelf zijn
Een laag zelfbeeld en genadeloze zelfkritiek horen zo sterk bij de ADD-persoonlijkheid dat het heel moeilijk aan te geven is waar ADD ophoudt en een laag zelfbeeld begint. Gabor Maté Gekkenhuis Mijn Beppe moest vroeger regelmatig naar het gekkenhuis, zoals psychiatrische inrichtingen toen nog schaamteloos werden genoemd. Dit werd dan een beetje gegeneerd weggelachen waarna…
-
Dagboek van een ADDer: Rat-race
Ik kies ervoor om geen medicatie te nemen voor mijn AD(H)D. Een persoonlijke keuze, die voor iedereen anders is. In mijn ogen is mijn ‘stoornis’ namelijk niet het probleem, maar de maatschappij zelf. Moestuinmijmeringen Afgelopen zomer zat ik met mijn handen te wroeten in de zwarte aarde van onze moestuin toen ik werd opgeschrikt door…
-
Klimmen tegen anxiety
Mensen denken vaak dat ik nooit bang ben. Dat ik een adrenalinejunkie ben die geen angst kent. Vaak doelen ze dan op het feit dat ik klim, aan wildwater-kajakken doe en in mijn eentje zwerftochten maak door de bergen. Hoe stoer dit ook klinkt, er is helemaal niets van waar. Ik ben wel degelijk bang.…
-
You can go your own way
We hebben allemaal wel van die liedjes die hele sterke herinneringen oproepen. Een van deze liedjes is voor mij ‘You can go your own way’ van Fleetwood Mac. Elke keer als dit liedje voorbijkomt zit ik weer in mijn oude oranje Transporter, rijdend op de A32 richting Meppel. Onderweg naar de afspraak bij de notaris…
-
Climb that goddamn mountain
‘Wat wil je later worden?’ Als ik vroeger deze vraag kreeg antwoordde ik steevast dat ik bergbeklimmer wilde worden. Of zwerver. Of eigenlijk een rondzwervende bergbeklimmer. Dit leverde zonder uitzondering verbaasde blikken op. Van mijn familie, maar vooral van mijn leraren op school. Want bergbeklimmen was toch geen baan? Hoe ging ik dan aan geld…
-
Kom op, we zijn beter dan dat
Ik kijk altijd minzaam en enigszins medelijdend naar nieuwsitems over voetbal. Vanochtend weer: bij amateur wedstrijden in de jeugdklasse, zijn er beveiligers nodig om de veiligheid van de (in dit geval jonge-) scheidsrechters te waarborgen. De supportende ouders willen namelijk nog wel eens een kindscheidsrechter in elkaar trappen. Daarnaast is racisme op de tribunes een…
-
Koffie, spleetklimmen en een rochelende bus
Morrend doe ik mijn ogen open en steek ik mijn hoofd uit mijn dikke donzen slaapzak. Mijn adem vormt wolkjes en op het raam van mijn camperbusje zie ik kleine ijskristallen. Even overweeg ik om te blijven liggen in mijn warme coconnetje, maar zoals elke ochtend begint mijn brein meteen te schreeuwen om cafeïne. …
-
Ja maar, dat is een meisje!
‘Ja maar, dat is een meisje!’ Bam. Weg focus. Mijn hand glipt van het messcherpe randje dat ik probeer vast te houden en met een schreeuw van frustratie zeil ik zo’n acht meter naar beneden voordat het touw zich straktrekt en mijn val breekt. Met opeengeklemde kaken staar ik naar de rots voor me. Ik…