Een van de dingen die me er dagelijks aan herinnert dat ik ADD heb? Mijn thee is altijd koud. Als ADDer ben ik namelijk erg snel afgeleid. Door geluiden en visuele prikkels maar ook door gedachten die zo vluchtig door mijn hoofd schieten dat ik ze alweer kwijt ben op het moment dat ik ze vast probeer te grijpen. Hierdoor gaan simpele dingen, zoals thee zetten, nog wel eens mis.
De stappen zelf zijn het probleem niet. Ik giet water in de waterkoker en zet de waterkoker aan. De waterkoker piept als hij klaar is –so far so good– en ik giet het hete water in een kopje waarna ik er een theezakje bij doe. Maar nu moet ik zo’n drie minuten wachten totdat de thee getrokken is. En dan gaat het mis.
Eenzaam en vergeten
In die drie minuten bedenk ik namelijk dat ik de kippen even eten moet geven, zie ik dat er best veel onkruid in de tuin staat, trek ik direct wat zevenblad uit de grond, bedenk ik dat er nog hout gekloofd moet worden, kom ik erachter dat het raamkozijn kapotgepikt is door onze terrorkippen, ga ik in de schuur kijken op zoek naar vulmiddel en verf, verzin ik dat ik naar de bouwmarkt moet en word ik er in de bouwmarkt door mijn rommelende maag op geattendeerd dat ik al een tijdje niet gegeten heb. Als ik dan eindelijk weer in de keuken kom om iets te eten staat mijn thee daar. Eenzaam, vergeten en koud.
De psycholoog gaf me ooit eens de tip om continu timers te zetten op mijn telefoon om mezelf eraan te herinneren dat ik met een taak bezig was. Het idee was goed, maar het probleem bleek dat die telefoon zo ongeveer het meest afleidende item in mijn complete huishouden is. Dan zette ik de timer uit, bedacht dat ik direct wel even mijn mail kon checken en hopla; weer drie kwartier weggescrold. En wederom was die thee koud.
Een nieuw tijdperk
Maar vanaf nu is dat verleden tijd. Althans, dat hoop ik. Ik heb namelijk een eierwekker gekocht! Wel de timer, niet de afleiding van de telefoon. Heel eventjes vind ik mezelf bijzonder geniaal (don’t take this away from me) en zie ik duidelijk een efficiënte, gefocuste versie van mezelf voor me. Een versie die niet naar kippenhok ruikt, geen onkruid en een bijl in haar handen heeft maar in plaats daarvan een heerlijke, dampende, hete kop thee.
Hebben jullie tips & tricks om gefocust te blijven? Laat het weten in de comments!
Woorden uit het Noorden 
Geef een reactie