De regen trommelt gestaag op het dak van boulderhal Roest als Irene van Fitclimbing Coaching binnen komt lopen. Naast haar loopt hond Yumi, die aandachtig om zich heen zit te kijken. Het dier heeft de wolligste oortjes die ik ooit heb gezien en ik moet me inhouden om niet direct uitgebreid met het dier te gaan knuffelen. Yumi lijkt hier overigens weinig behoefte aan te hebben en dat is waarschijnlijk maar beter ook. We hebben werk te doen!
Na een korte kennismaking begeven we ons naar de trainingshoek. Het doel van vandaag is om te kijken hoe het met mijn fitness gesteld is en alvast wat oefeningen door te nemen. Zelf was ik in de veronderstelling dat ik redelijk fit was maar al snel kom ik erachter dat dit allerminst het geval is. Vingerkracht? Best oké. Balans? Ook prima. Kracht? Schittert door afwezigheid.
Het duurt niet lang voordat ik doorkrijg dat ik tijdens mijn zelfbedachte trainingen vrijwel alleen focuste op mijn vingers en bovenlichaam. Dat je onderlichaam en core een heel erg belangrijke rol spelen bij het klimmen? Dat wist ik natuurlijk wel, maar was volledig vergeten dit mee te nemen in mijn training.
Hierin ben ik niet de enige. Irene vertelt me dat het overgrote deel van de klimmers een zwakke onderrug heeft, terwijl je onderrug er juist voor zorgt dat je heupen dicht bij de wand kunnen blijven. Als ik even nadenk realiseer ik me inderdaad dat mijn rug standaard als eerste moe wordt als ik een harde route klim. Hierdoor zakken mijn heupen naar achteren, wordt mijn coördinatie slordig en moet ik steeds harder aan mijn vingers en armen trekken. Al die tijd dacht ik dat mijn vingers en armen sterker moesten worden om verder te komen in het klimmen maar niets blijkt minder waar.
Het goede nieuws? Kracht en core zijn heel goed te trainen! We gaan direct aan de slag en behandelen verschillende pull-up-, squat- en mobiliteitoefeningen. Vooral tijdens de mobiliteitoefeningen kom ik erachter dat de beperking in mijn rechterschouder groter is dan ik dacht. Hierdoor kost het me soms extra moeite om goede vorm te houden tijdens oefeningen. Geen ramp, wel iets om op te letten! Irene legt uit dat het bij het trainen beter is om minder herhalingen te doen die je goed uitvoert, dan extra veel herhalingen op een slordige manier. Bij het laatste ben je voornamelijk aan het compenseren met andere spieren en loop je bovendien grotere kans om blessures op te lopen.
Dat mijn onderrug inderdaad niet sterk is merk ik al snel tijdens onze training. Mijn rugspieren beginnen te branden en mijn benen trillen tijdens het uitvoeren van de laatste oefeningen. Ergens schaam ik me een beetje. Ik dacht de laatste jaren best fit te zijn maar blijk tijdens mijn bijzonder inefficiënte trainingen meer dan de helft van mijn lichaam te zijn vergeten. Oeps.
Toch ben ik hier op een vreemde manier blij mee. Het betekent dat er nog heel veel winst te behalen valt! Tijdens onze eerste sessie heeft Irene direct al meerdere zwakke punten gelokaliseerd én me geleerd wat ik moet doen om deze zwakke punten aan te pakken. Dit illustreert maar weer hoe waardevol het is om een ervaren coach in te schakelen. Ben je benieuwd of klimcoaching ook iets voor jou is en of het mij gaat lukken om 7c te klimmen? Houd dan deze website en mijn Instagram in de gaten voor updates!
Woorden uit het Noorden 
Geef een reactie